"Kerkhonger..."

Je kunt het je al bijna niet meer voorstellen: En een vol festivalterrein, schreeuwende mensen in een achtbaan in een pretpark, een dagje uit naar het openluchtmuseum, een caravanvakantie naar Spanje, drukke gezellige jaarmarkten, bij een tuincentrum plantjes voor de tuin kopen om de lente in te luiden…. Allemaal dingen die ooit gewoon waren en nu (nog) niet kunnen.

Inmiddels is er weer een persconferentie geweest. En ondanks dat we – volgens de heer Van Dissel van het RIVM – de derde golf ingaan, worden sommige maatregelen versoepeld. Er schuilt naast de coronacrisis (en de klimaatcrisis en de financiële crisis) nog een andere crisis, namelijk de mentale gezondheidscrisis. En ook die moeten we met maatregelen tegen gaan. Tieners die snakken om weer eens fysiek onderwijs te krijgen, de mentale gezondheid alsmede de kwaliteit van het onderwijs is in het geding. Gelukkig mag het voorgezet onderwijs en de MBO scholen, al is het maar beperkt, weer open. De kappers mogen open want dat draagt bij tot het welbevinden van de klant. Massagesalons mogen ook weer de deuren openen om de klanten een rustgevende en ontspannende wellnessbehandeling te geven. Het lijkt mij ook heerlijk om de – door alle negatieve spanning op het werk – vastzittende spieren weer eens lekker los te laten masseren.

We hebben in de begin periode een moment gekend dat we lijden aan huidhonger.  Het woord werd zelfs opgenomen in de Van Dale. Mensen die de behoefte hadden om elkaar te ontmoeten en elkaar een knuffel te geven, wat vanwege de kans op overdracht van het virus natuurlijk niet kan. Hier hoor je nu bijna niets meer over. Er is nu een andere vorm binnen de kerkelijke gemeenschap aan het ontstaan….

Ik sprak van de week een paar mensen die hele sterke behoefte hebben om weer fysiek een kerkdienst te kunnen bijwonen, dit wordt ook wel “kerkhonger” genoemd. Weer met z’n allen bij elkaar zitten om samen de eredienst mee te kunnen maken. Uit volle borst “Eens als de bazuinen klinken, uit de hoogte links en rechts…..” kunnen meezingen. Bij het uitgaan van de kerk de dominee de hand te schudden en een goede week te wensen. Gezellig met een club mensen na de dienst een kop dampende koffie te drinken die de koster met alle liefde heeft gezet. En ik moet eerlijk zeggen,  wanneer ik het nu zo op zit te tikken dat ik er ook wel weer trek in krijg. Maar meteen ligt hier de moeilijkheid…. Het is nog heel onverstandig om te doen, we hebben te maken met (veel) mensen uit een risicoklasse. En om nu mensen uit te gaan sluiten….

Wel wordt achter de schermen druk nagedacht op welke wijze er mogelijk wat versoepelingen kunnen worden doorgevoerd. Dit kan alleen plaatsvinden wanneer de maatregelen (coronarichtlijnen) die noodzakelijk zijn goed nageleefd worden. Dus iedereen moet weer de discipline kunnen opbrengen om de maximale inzet te geven om te doen wat nodig is. Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel…. We moeten dus alle schakels goed bekijken en waar nodig versterkingen aanbrengen. Als dat gedaan is, kan er serieus worden gedacht over versoepelingen.

Ik hoop dat de ergste trek kan worden gestild met de online-kerkdiensten, die door alle beeld- en geluidstechneuten binnen de mogelijkheden zo goed mogelijk worden verzorgd, iedere week maar weer. Jullie zijn toppers!!

Laten we hopen, tot gauw weer in de kerken. Maar tot die tijd: Zie om naar elkaar, zorg goed voor elkaar en blijf gezond!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.