De polaire vortex heeft Nederland inmiddels ook in de greep. Dagen lang beheerste die het Nederlandse nieuws. Het coronavirus werd even teruggedrongen naar de tweede plaats.
Dikke jas aan, muts op, handschoenen aan en naar buiten. Bezem mee en vegen maar, want de paden naar de ingang van de kerk moeten vrij zijn van ijs en sneeuw voor de eredienst van 9.30 uur.
Het is eigenlijk niet te doen, want wat je net schoon hebt wordt al weer wit. We hebben het geprobeerd, mijn vrouw en ik zijn om 7.00 uur naar de Oosterkerk gegaan om daar het toegangspad naar de kerk sneeuwvrij te maken. Gauw vegen, dan meteen zoutkorrels strooien en daarna er overheen lopen om de korrels "in het lopen". Maar het is dweilen met de kraan open, of beter gezegd, vegen en strooien in een sneeuwstorm.
Een geluk dat er geen fysieke diensten zijn, was mijn eerste gedachte toen ik na een half uur weer naar buiten keek en zag dat het sneeuwvrije pad weer helemaal wit geworden was. Ze zeggen wel eens dat alles met een reden is. Vaak lijkt het wel zo, maar niet in alle gevallen vind ik het een gepaste opmerking.
Trotseer de kou, maar doe het verstandig. Het is 6 graden onder nul, maar door koude wind (zgn. windchill) voelt het als min 12. Hierdoor kun je , zonder dat je het zelf in de gaten hebt, (ernstig)onderkoeld raken. Let op elkaar, ga dus - bij voorkeur - niet alleen op pad bij extreme weerssituaties.
Aan degene die ervoor moeten zorgen dat de wegen, stoepen en paden vrij van sneeuw en ijzel moeten blijven: veel succes! Met zo'n sneeuwstorm als die we vandaag hadden is het bijna 'monnikenwerk'.
foto's Oosterkerk : ©Marco Selier
Reactie plaatsen
Reacties